Νέα Ιωνία 2017-2018
Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2018
ΠΙΘΑΝΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
Νέα Ιωνία 2017-2018
Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016
ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Με αφορμή και
έμπνευση κείμενα του βιβλίου, οι μαθητές της Α΄ Γυμνασίου ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ. Ας
ταξιδέψουμε μαζί τους σε μονοπάτια του
νου και της ψυχής τους, που άγγιξε η επαφή τους με Έλληνες και ξένους
λογοτέχνες.
Νέα Ιωνία, σχολ. έτος 2015-2016
Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ
Αποφάσισα να ζωγραφίσω αυτή την εικόνα
γιατί πιστεύω ότι δεν έχει σημασία το τι χρώμα έχει κάποιος άνθρωπος ή το τι
αρρώστια και γενικά οτιδήποτε είναι διαφορετικό από εμάς ή τους άλλους
ανθρώπους για να τον κρίνουμε. Σημασία έχει το πώς συμπεριφέρεται και το τι
χαρακτήρα έχει.
Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας,
κτλ. Αν ήμασταν όλοι ίδιοι, δεν θα ήταν βαρετό?
Εξάλλου όλα τα λουλούδια είναι όμορφα και ας
έχουν διαφορετικό χρώμα και άρωμα..
~Στην
ομάδα όμως όλων τον ανθρώπων δεν θα έπρεπε να υπάρχει το ‘’εγώ’‘ γιατί
συμπληρώνει ο ένας τον άλλον..(!)
~Πιστεύω πως ο ρατσισμός δεν είναι άποψη
είναι ΈΓΚΛΗΜΑ..
Απλά κάποιοι δεν το έχουν καταλάβει
ακόμα..
Α΄ Γυμνασίου
Αθήνα, σχολ. έτος 2014-2015
Αθήνα, σχολ. έτος 2014-2015
ΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΑΓΓΛΙΚΑ....
- ARE YOU WORKING ME ?
- ARE WE GLUING COFFEE POTS ?
- ARE YOU ASKING AND THE CHANGE FROM OVER ?
- AT THE END THEY SHAVE THE GROOM.
- BETTER FIVE AND IN HAND THAN TEN AND WAITING.
- BETTER DONKEY - BONDING THAN DONKEY - SEARCHING.
- CATCH THE EGG AND MOW IT.
- FROM HERE GO AND THE OTHERS.
- GLASS.!
- HE DOESN'T UNDERSTAND CHRIST.
- HOW FROM HERE MORNING MORNING ?
- HE ATE DOOR.
- HE SLEEPS WITH THE CHICKENS.
- HE DOES THE DUCK. IT SAYS. !
- I 'VE PLAYED THEM. !
- I MADE HER LOTTERY.
- I STAYED BONE.
- I SAW THE CHRIST SOLDIER.
- I DON'T KNOW CHRIST.
- I DON'T KNOW MY BLINDNESS.
- I MADE THEM SEA.
- I TOOK THEM TO THE SKULL.
- I AM DOGBORED.
- I MADE BLACK EYES TO SEE YOU.
- LIKE THE SNOOOWS. !
- LIKE THE UNFAIR CURSE.
- LETS SAY THEM
- MARROWS DRUMS. !
- PALE I CUT IT.
- SOMETHING'S RUNNING AT THE GYPSIES.
- SHIT AND FROMSHIT.
- SUNDAY SHORT FEAST.
- SHIT HIGH AND GAZE.
- SLOW THE CABBAGES.
- TO SAY THE FIGS - FIGS AND THE TUB - TUB.
- THE UNIVERSITY IS AT DEVIL'S MOTHER.
- THEY DON'T CHEW.
- THEY BECAME ROBES - ROBES UNBUTTONED.
- THE BAD YOUR WEATHER. !
- WELCOME MY EYES THE TWO.
- WHO PAYS THE BRIDE ?
- WHATEVER YOU REMEMBER YOU ARE GLAD.
- WITH THIS SIDE TO SLEEP.
- WILL I TAKE OUT THE SNAKE FROM THE HOLE. ?
- YOU OWE ME YOUR HORNS.
- YOUR MIND AND A POUND AND THE PAINTER'S BRUSH.
- YOU HAVE VERY NICE LEATHER.
- YOU ARE FOR THE FESTIVALS.
- YOUR EYE THE CROSSEYED
- YOU ΑRE THE SHOPPING.
- YOU RECKON WITHOUT THE HOTEL OWNER.
- YOU WILL EAT WOOD.
- YOU ATE MY EARS.
- SLOW THE MUCH OIL!
ΧΑΪΚΟΥ
Οι μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου γράφουν τα δικά τους χαϊκού
Το χαϊκού είναι ποιητική μορφή, που εμφανίστηκε στην Ιαπωνία το 17ο αιώνα και υιοθετήθηκε στην Ευρώπη (και στη συνέχεια στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο) στις αρχές του 20ου .
Στην αυθεντική τους εκδοχή, τα χαϊκού αποτελούνται από 17 συλλαβές σε ενιαίο στίχο. Στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία, ωστόσο, συνηθίζεται η διαίρεση του χαϊκού σε τρεις ανομοιοκατάληκτους στίχους των 5, 7 και 5 συλλαβών, ενίοτε με μικρές αποκλίσεις.
Μέσα σ’ αυτόν τον αυστηρά οριοθετημένο χώρο, ο ποιητής πρέπει να δώσει την ποιητική ιδέα, να μεταδώσει συγκίνηση.
Είναι ευθύβολα και άμεσα, επειδή λόγω της έκτασής τους συμπυκνώνουν το νόημά τους μέσα σε ελάχιστες λέξεις. Γι’ αυτό εξάλλου ονομάζονται και «ακαριαία» ποιήματα.
Το χαρακτηριστικότερο μέσο τους είναι η εικόνα. Ο ποιητής προσπαθεί με μια παραστατική , απλή εικόνα να αναδείξει μια εντύπωση, ένα συναίσθημα, μια ιδέα.
Με όλη τους τη συντομία, τα χαϊκού λένε μια ιστορία και ζωγραφίζουν μια ζωντανή εικόνα, αφήνοντας τον αναγνώστη ή ακροατή να εκλάβει τα νοήματα και να τα ολοκληρώσει με το μυαλό του.
Με αφορμή τη διδασκαλία τριών χαϊκού του Γ. Σεφέρη που ανθολογούνται στο βιβλίο των κειμένων της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ΄ τάξης, οι μαθητές κάνουν μια προσπάθεια να γράψουν τα δικά τους χαϊκού, οπότε, με κάποιες αποκλίσεις, όπως είναι φυσικό από την αυστηρή μορφή των χαϊκού, τα παιδιά κατορθώνουν , το καθένα με το δικό του τρόπο, να εκφράσουν και να μας μεταδώσουν, εικόνες, ιδέες, συναισθήματα και όνειρα που κρύβονται μέσα τους.
Τα χαϊκού, δίνονται όπως ακριβώς γράφτηκαν από τα παιδιά, χωρίς καμιά διόρθωση ή οποιαδήποτε άλλη παρέμβαση.
Παπακωνσταντίνου Χρυσούλα, Φιλόλογος
Αθήνα, σχολ. έτος 2010-2011
Πού να β Πού να βρεις Ο ουρανός σκοτείνιασε
με τέτοιο με τέτοιον καιρό η βροχή δυνάμωσε
στέγη για στέγη για την ψυχή σου. κι εγώ χάνω τη θέλησή μου.
Δεν έχω καθόλου μελάνι
Εγώ πιστεύω υπάρχει μα η σκέψη πάει μακριά
μόνο ομορφιά και μάτια σε λιμάνι ξένο.
Ο κόσμος αυξάνεται, που δεν τη βλέπουν.
το φαΐ λιγοστεύει
κι εσύ παραμένεις ίδιος. Κάθε συναίσθημα
εκφράζει
την ψυχή σου.
Οι φων Οι φωνές των παιδιών
κραυγέ κραυγές στ’ αυτιά των μεγάλων
χωρίς α χωρίς ανταπόκριση. Η ζωή είναι μικρή.
Ζήσε την όσο καλύτερα
εσύ μπορείς.
Η φύση σε εμπνέει·
Είτε πεθαίνει Είναι πηγή ζωής, αλλά
είτε είναι ζωντανός μην τη χαραμίζεις.
Ψυχή υπάρχει. Στον κόσμο όλο
υπάρχει σωτηρία
Χά Χάνονται εκεί μα για σε όχι. Θάνατος μένει
αφ αφανίζονται εδώ σε όλους εμάς εδώ
δεν δεν μένει κάτι. ΄Ηλιος υπάρχει χωρίς διαφυγή.
στο σκοτάδι πνίγεται
και λάμπει μόνος. Κάτω,
ο ήλιος χάθηκε·
που να ‘ ναι εκείνη;
Τίποτα
τελικά είμαστε όλοι μας·
ένα τίποτα. Όλα είναι γύρω σου,
αρκεί Γιατί να βλέπεις
να τα προσέξεις. τα πάντα, εκτός
από τα μοναδικά.
Το σύμπαν φλέγεται
μην υποκύψεις· Σύννεφα στον ουρανό
εσύ είσαι το νερό. Το σκοτάδι πέφτει, αναρωτιέσαι
προσωρινά όμως· μες την απέραντη θάλασσα.
ο ήλιος θα ξαναβγεί.
Ο ήλιος στέρεψε Δες , το φεγγάρι
η μέρα τελειώνει λάμπει, τ’ αστέρια
και η ψυχή σιωπά. πλαγιάζουν δίπλα του.
Η σταγόνα στη λίμνη
κυματάκι μικρό
είναι το δάκρυ σου.
Ο ήλιος γυρνάει Η ζωή λιγοστεύει
η θάλασσα κυλάει ο κόσμος πληθαίνει
όλα περνούν. κι εσύ στο κενό.
Η ζωή είναι μια ρόδα
και γυρίζει συνεχώς·
Γιατί άραγε ο άνθρωπος δεν πρέπει να φοβάται.
κάθε μέρα δεν είναι
Κυριακή; Ζήσε το σήμερα γιατί
είναι το αύριο που Τρέχω για να ξεφύγω
περίμενες πως και πως. προσπαθείς να με σταματήσεις
άραγε θα ξανασυναντηθούμε ποτέ;
Δεν είσαι άγγελος, είσαι
ένα τριαντάφυλλο που το
ακούμπησα βιαστικά και πόνεσα.
Αισθάνομαι την παρουσία του
το δωμάτιο είναι άδειο· Το τσουνάμι είναι μεγάλο
μήπως αρχίζω να τρελαίνομαι; εγώ βρίσκομαι από κάτω
αισθάνομαι σαν ψάρι έξω από το νερό.
Η κασετίνα είναι γεμάτη
τα στυλό χαλασμένα
μονάχα το ένα δουλεύει. Ζωγραφίζω τα βιβλία
μήπως και εξουθενωθώ
αλλά δεν συμβαίνει τίποτα.
Άκου, κοίταξε
πώς λιώνω για σένα Σαν τη θάλασσα
μου λείπεις, γύρνα. Ο κόσμος γύρω μου που αγκαλιάζει τη γη
φοβάται, δεν ελπίζει έτσι θα σε κρατώ.
μην κάνεις το ίδιο.
Γιατί αυτό ο κόσμος Ακόμα κι όταν το αίμα
να μην είναι Στην καρδιά μου έπεφτε βροχή, εσύ
όπως θέλουμε εμείς; στα όνειρά μου ψώνιζες σ’ ένα μαγαζί.
θα είσαι πάντα εκεί.
Όταν σε σημαδέψει Το γκρίζο πια
για τελευταία φορά με κύκλωσε. Συμπυκνώνεται
θα είναι για το καλό σου και με καταπιέζει.
Ο λαός φωνάζει·
Τι να κάνω που
ο CISSE δεν βάζει γκολ.
Ξεριζώνεις την καρδιά
μα η αγάπη
πάντα εκεί μένει.
Μην ξεχνάς τα όνειρά σου·
θυμήσου το μέλλον· Χάνεσαι;
εκεί κρύβεται…… Μη φοβάσαι
Όσο κι αν ξεραίνεται αν έχεις την πυξίδα σου.
το λουλούδι,
θα συνεχίζει να ανθίζει.
Χιλιάδες σφοδέλια
πλημμυρίζουν τη θάλασσά μου
όταν σε βλέπω.
Που να πηγαίνεις
σε δρόμο μαύρο
γυμνός, χωρίς τα φώτα. Να περνά πάνω από το κύμα
μικρή ηλιαχτίδα
καθώς σε αγγίζω. Σκέψου και νιώσε
το φως καταρρέει
στον αποχωρισμό.
Λένε πως έσπασα το βάζο· Ο Γιάννης
δεν ήμουν εκεί· έσπασε το πόδι του
είχα πάει βόλτα. αλλά δεν τον νοιάζει.
Πώς να κρατήσεις Στον αέρα ψηλά
μυστικά των ανθρώπων θες να σκεφτείς·
σήμερα στον κόσμο. δύσκολο πράμα.
Ποιος θα μπορούσε
να καταλάβει
Ο ήλιος σβήνει τη ζωή αυτή.
ο κόσμος μικραίνει.
τα φώτα πληθαίνουν
Όποιος γράφει χαϊκού
πρέπει να βρει
τις πιο σωστές τις λέξεις. Η Γη χάνεται
ο κόσμος καταρρέι
κι εμείς κοιτάμε.
Η αγάπη είναι δυνατή
δεν αλλοιώνεται,
δεν ξεχωρίζει στους ανθρώπους.
Μέσα σε μια θάλασσα
λουλούδια, σε σκέφτομαι
και ονειρεύομαι.
Κοιτάω στ’ αστέρια
το πρόσωπό σου βλέπω
και ονειρεύομαι. Πέρασε ο χρόνος και
σβήστηκε το όνομά σου
από την καρδιά μου.
Τι να πεις Ζωή·
και τι να κάνεις ζήσε την όσο μπορείς
όταν ο χάρος σου χτυπάει την πόρτα. δεν θα υπάρχει γυρισμός.
Η αγάπη
είναι παντού
κι εσύ δεν τη βλέπεις.
Ο θάνατος
ένα δηλητήριο
που σε σιγοσβήνει. Από τα δέντρα βαβούρα
γέλιο, θυμός στα άλλα,
πώς στο τέλος να φτάσουν.
Βλέπεις, Ακούς! Άραγε
είναι όλα όπως
τ’ ακούς κι όπως τα βλέπεις;
Ότι κι αν κάνεις
Ότι κι αν πεις
τίποτα δεν αλλάζει. Που να σκέφτεσαι
τα περισσότερα όνειρα
του κάθε ανθρώπου!
Πετάνε τα πουλιά
όπως πετάει και η σκέψη
Παιδεία · μόνο στον αέρα.
οι γνώσεις πληθαίνουν
η μόρφωση στερεύει. Στη γη
οι άνθρωποι αυξάνονται
Κάποτε θα σβήσουν οι επιδράσεις στο περιβάλλον μεγαλώνουν.
όλα τα αστέρια
μαζί και ο κόσμος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)